نیما
شمع
شمع
ای شمع بسوختی تو در کام دل شبها
از عمر جدا گشتی در محفل این جشنها
این جان به فدا ها را ، از کی تو اموختی
تا دور تو گرد آیند پروانه و بلبلها
از سوختنت ای شمع هیچ باک نداری تو
تا آب شوی یک دم از بهر همین شبها
پروانه همی گوید این شمع که میمیرد
اما دگر این شب نیست در تاری و ظلمت ها
قبل از که تو را بینم بر خود ببالیدم
من خوبترین هستم در عالم و دنیا ها
امشب که تو را دیدم، این نکته نمایان شد
تو عاشق و هم معشوق در عالم عشاقها
ای شمع بسوختی تو در کام دل شبها
از هستی گذشتی تو تا دور شوند غمها
.
.
